üzerimde sabaha karşı işlediğim bir cinayetin kokusu var.
yüz kere
yüz kere yıkandım.
güzel kokular sıktım
artık alışmalıyım anasını satayım.
saçlarımı kestirip günahlarımla sevişmeliyim
aynaya baktığımda içimi görebilmeliyim
gerçekte içimdeki o zehirli yaratığı
boynundan tutup bir hamlede öpmeliyim

bir çift parlak gözün beni sevgili sandığı o geceye geri gitsem.
kaçmasını istesem, kaçmasa
gidip kendimi bağlardım
birileri bana dehşetle bakarsa
arkama yaslanıp ağlardım

ayaklarından çekerek ölüme sürüklediğim o güzel insanlar.
hepinizin bunu hak ettiğini düşündürecek şeyler var
ama ağlamanızı istiyorum. 
öfkeden daha kıymetli gözyaşı

her döndüğümüz duvar köşesinde 
kanlı ellerinizin izleri var
ne yaptınız kendinize böyle?
ölmek üzereyken günahlarınızı temizliyorsunuz
sanki daha önce hiç
ölmemiş gibi bakıyorsunuz 


2017 Ağustos