gözlerim insanlardan kaçıyor
zaten onlar da yüzüme bakmıyor
ellerin uzanıp zihnimin kapılarını açıyor
çatlamış ar damarımı senden gizleyemiyorum
derin bir nefes aldığımda, kül tablası sen kokuyor
ruhumun dikenleri vücudumun pamuğundan ayrılmaya çalışıyor.
kirpiklerin kalbimin alfabesini okuyor
patlamış dudaklarımı senden gizleyemiyorum
parmak uçların birer karınca oluyor
gıdıklıyor kollarımı, hem de ısırıyor
derimin altına ulaşıp beni uyuşturuyor
yok saydığım duygularımı senden gizleyemiyorum
2017 Eylül
2 Mayıs 2018 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
göğsümdeki bu dingin ağrıyı nasıl tarif ederim bilmem. göz bebeklerimin sana bakınca aldığı maksimal büyüklüğü ölçemem. defalarca kez sonu...
-
göğsümdeki bu dingin ağrıyı nasıl tarif ederim bilmem. göz bebeklerimin sana bakınca aldığı maksimal büyüklüğü ölçemem. defalarca kez sonu...
-
İnsanı zamanla tüketen ufak şeyler, keşke fark edildikleri anda oradan defedilseler. Odamın bir duvarını boydan boya kaplamakta olan dolapl...
-
Zaman zaman bir şarkı sözü takılır ağzıma. “Im so tired of being here…” Ve sonrasında kendime sorarım “Neredeyim?” diye. Kendime sorarım ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder