bal peteklerinin içindeki sinek larvaları
aylardır devam eden esaretimin tek eğlence kaynağı
beni bir türlü pişirmeyen yamyamların ara sıcağı
yemeyip yanında yattığı

bu yağmur ormanı ayıları, adı bozkır olan
tükenmek bilmeyen canavarları bir elime geçirsem
öldürmeden yok etsem soylarını

ellerimi hissetmeden yazıyorum, korkunç bir masalın içinden
size el sallıyorum
ibret oluyorum küçük çocuklarınıza
dolaşmasınlar diye geceleri tek başlarına

büyüyle, sihirle, yok olamayışla cezalandırılan bedenim
ölmek için yalvarıyor sinekten yarattığı tanrılarına.
kırılmış kemiklerimi görmüyor musun?

başı ve sonu olmayan karanlığın herhangi bir noktasında
gizlenmeye çalışan ateş böcekleridir dostum
ilk parmağım ve son parmağım tırnaklarını söküp aldığın
koleksiyonunda istediğin için canımı yaktığın tırnaklarım

bilmeden işlediğim kaçıncı günahın bedelini ödüyorum şimdi peki?
biraz ilerlemiş olmalıyız, yüzlerce aydır tutsağım
derimi yüzmeye başladıklarından beri çok içime kapandım