uykularımı sen mi çaldın?

benim hafif, sımsıcak, mis kokulu rüyalarımı,

bir lanet olsun diye sen mi aldın?

gündüzümü geceme katan kaygılarımı,

o güzel ellerinle sen mi yarattın?

dinlenme listemde bir sonraki şarkı sensin.

soluğumu ısıtan şu şarkı,

tekrara aldım ki geçmesin zihnimin bulanıklığı.

ellerimi bu kez gerçekten kirlettim,

beni zaten kimsesizler sokağında kaybettin.

bir dönebilsem, bakabilsem geri*.

gündüzün geceye kavuştuğu gibi.

"ver" desem, "ver uykularımı geri"

kavuşsam sakince atan kalbine,

çarpacak yine,

kötülüğüm tüm gerçeğiyle yüzüne.