sen beni çok sevince
beni kendinle bir görünce
o, odandaki açık pencere
sana benmişim gibi davrandı her gece

uzattığında öptü parmak uçlarını
dikkatli baktığında sakladı bütün acılarını
açık bir pencere olmaktan duyduğu
o büyük utancı

kederini de çekti içine, keyfini de
tıpkı senin o cızırdayan tütünü
çektiğin gibi içine
gitmek istedi belki ama o bir pencere

öyle bir pencere ki
kırılmak ister, paramparça olmak
çünkü bilir, özgürlüğü budur gelecekteki
tek arkadaşı olan perde süzülür kenarlıklarından

işte ben o pencereydim
çünkü sen öyle dedin
ben gittim, pencere hala ağlıyor
kapat artık o pencereyi, sonbahar geliyor



2018, İstanbul